Przedstawiciele pracowników – doraźnie czy na stałe

Przy braku związków zawodowych, pracodawca musi współdziałać w wielu sprawach dotyczących pracowników z ich przedstawicielami. W praktyce możliwe jest funkcjonowanie różnych standardów.

Pracodawca, u którego nie działa organizacja związkowa, nie jest zupełnie nieskrępowany w podejmowaniu decyzji dotyczących spraw pracowniczych. Przepisy prawa pracy w określonych przypadkach nakładają na niego wymóg współdziałania z przedstawicielami pracowników. Brak jest jednak regulacji dotyczącej szczegółowego sposobu ich wyłaniania, operowania czy też trwałości umocowania. Ustawodawca odwołuje się tu do trybu przyjętego u danego pracodawcy.

W tym zakresie możliwe są różnorodne rozwiązania. W szczególności nie jest jasne, czy przedstawiciele pracowników powinni być wybierani ad hoc – każdorazowo, kiedy zajdzie potrzeba kooperacji, czy też mogą działać na zasadzie stałego przedstawicielstwa.

Konieczne współdziałanie

Szereg rozwiązań istotnych zarówno z perspektywy organizacji pracy, jak i funkcjonowania przedsiębiorstwa, m.in.:

- wprowadzenie przedłużonego okresu rozliczeniowego lub ruchomego rozkładu czasu pracy (art. 150 § 3 pkt 2 k.p.),

- wprowadzenie przerywanego czasu pracy (art. 139 § 3 k.p.),

- zawieszenie stosowania niektórych przepisów prawa pracy (art. 91 § 2 k.p.),

- ustalenie wykazu prac szczególnie niebezpiecznych albo związanych z dużym wysiłkiem fizycznym lub umysłowym (art. 1517 § 4 k.p.)

pracodawca...